Rietblog.nl

wandelen, reizen, vogels

Groene Hart Pad zuid

voeten

7. Vlaardingen Holy - Delft

6 maart 2012, laatste etappe

Langs de Vlaardingervaart

Vanaf het eindpunt van tram 23 loop ik naar de Vlaardingervaart, die van Vlaardingen naar Schipluiden loopt en daar in de Gaag uitmondt. Ik loop langs de vaart naar het noorden. Dit is een plezierig stuk om te wandelen, zeker met de zon tussen de wolken, de wind in de rug en het bijpassende lentegevoel.

IMG_1939 (33K) aan de overkant van de Vlaardinger vaart zijn rietstroken

De vaart slingert lichtjes en verraadt daarmee dat het water hier nog een oude loop volgt. Links van de vaart zijn rietstroken, een jachthaventje en daarachter aangelegd bos en dan een golfbaan. Recreatiegebied. Een buizerd strijkt neer in een wilg. Langs de oever de vreemde bloeiwijze van het groot hoefblad, speenkruid en muizenoortjes.

IMG_1947 (90K) groot hoefblad en muizenoortjes

Na een kilometer verdwijnt de bebouwde kom van de wijk Vlaardingen Holy. Langs het jaagpad staan nu wat aardige oude huizen. Daaronder het gemaal "de Holierhoekse- en Zoutelandsepolder uit 1883" dat "gelectrificeerd" werd in 1919 en "het Rechtshuis van Zouteveen" uit 1740. Aan de overkant de Vlietlanden, een oud boezemgebied dat nooit is ontveend. Drie brede vaarten strekken zich naar de horizon uit. Voor de waterberging, iets waaraan men vroeger ook al deed. Het oude veen ligt nog op de oorspronkelijke hoogte, dus twee en een halve meter boven het omringende land. Het is rijk aan bijzondere soorten. Het is beschermd gebied. Je kan er alleen langs lopen als je met het zelfbedieningspontje oversteekt. Ik kan er nu alleen maar vanaf de overkant naar kijken. Zo te zien is er veel riet gemaaid in de winter.

IMG_1944 (38K) Middenvliet in de Vlietlanden

De wolken houden de zon steeds meer tegen en het landschap maakt geleidelijk aan minder vrolijk. Rechts van mij is op grote schaal mest geïnjecteerd in de weilanden. Het stinkt en over vele hectares verspreid zie ik de witte vlekken van meeuwen die insecten en larven uit de mest op peuzelen. Links van mij is er eveneens weiland in de polder. Het boerenbedrijf wordt om mij heen nog volop beoefend. Vrijwel geen weidevogels. Een handvol scholeksters en in de verte wat kieviten

Aan de horizon zie ik overal de silhouetten van de hoogbouw van de omringende steden. Dit is het groene hart van Midden-Delfland, waarvoor zo lang gestreden is om het groen en open te houden.

IMG_1940 (72K) vervallen boerderij langs de vaart

IMG_1948 (50K) boerenwoning in "oorspronkelijke staat" langs de vaart

Stadsranden en groenstroken

Na Schipluiden voert mijn wandeling in feite alleen nog langs stadsranden en door woonwijken.

Een man die een bal naar zijn hond gooit, een onbebouwd terrein met grote aarden bulten, waarover de kale sporen van terreinmotoren lopen, een figuur met bontkraagje, witpetje, slobberbroek, hond aan de lijn en sigaretje in het parkje, een frisdrankblikje tussen het opkomende fluitenkruit, een betonnen bank in een parkje met een damesfiets ertegen aan, een rietplasje met wat meerkoeten, wilde eenden en kuifeenden, een jong paartje scholieren op een bankje gebogen over een smartfone, een waterhoen die met gestrekte hals het pad over rent en haastig in het water vliegt, een vrouw met een hondje en een tas waaruit de kop van een knaagdier steekt.

IMG_1951 (49K) praten in de groenstrook, gezien vanaf een sierbrug

IMG_1953 (56K) onderweg door de groenstrook, een ambtenaar bedacht waarschijnlijk dat voetgangers links van de witte streep moesten lopen

Tot slot

Ik vind dat ik al wandelend intussen wel genoeg woonwijk heb gezien. Daarom besluit ik om bij volgende wandelingen stedelijke buitenwijken maar zo veel mogelijk over te slaan.

Adieu Groene Hart

Midden-Delfland in de knel

Midden-Delfland was van oudsher een open gebied van veenweiden, kreken en kleine dorpjes. De kassen van het Westland en de opdringende steden den Haag, Delft, Rotterdam, Vlaardingen en Schiedam bedreigden deze open ruimte. Maar er kwam een tegenbeweging opgang. Kassen zijn tegengehouden en op sommige plaatsen weer verwijderd. Tussen Delft, Westland en Rijnmond vindt niet langer stadsuitbreiding plaats. Wat er resteert van de ruimte wordt opengehouden.

Maar wat is er nog over? De stadsranden met wat daar bij hoort zijn de afgelopen jaren steeds verder opgerukt. Dat zag ik tijdens de vorige etappe in Berkel en Rodenrijs, in Vlaardingen en op deze etappe opnieuw langs de zuid- en westkant van Delft. Op de stafkaarten uit 1980 zie ik nog open terrein waar nu woonwijken zijn verrezen. Woonwijken, bedrijven, kassen, groenstroken, golfbanen, sportcomplexen, maneges, kinderboerderijen. Ook in het kleine plaatsje Schipluiden waar ik langs wandel, wordt bijgebouwd: een verzorgingscentrum. Ik kruis het weglichaam van de A4 dat hier al decennia onafgemaakt ligt. Vorig jaar is besloten om de A4 die midden door dit gebied loopt, af te maken.

In Midden-Delfland zijn nog maar weinig natuurpareltjes over. Een daarvan is het gebied met de Ackerdijkse plassen, waar ik op de vorige etappe langs kwam. De staat van Midden-Delfland is al met al bedrukkend. En als de gemeenten maar door kunnen gaan met hun expansie is de staat van Midden-Delfland het voorland van het gehele Groene Hart.

→ naar boven → naar homepage