In maart was ik op vogelreis in Marokko met Birding Breaks. Eerder bezocht ik Marokko voor de vogels in 2017. Marokko is een interessant en fijn land om te bereizen. Het is er vaak mooier weer dan in Nederland, zeker in maart. Het heeft indrukwekkende landschappen, het eten is er heerlijk en je maakt kennis met de cultuur en het leven in het land waarmee veel landgenoten door hun Marokkaanse voorhistorie verbonden zijn.
En Marokko is zeker interessant voor de vogelliefhebber, al is dat niet breed bekend. Je kunt er veel vogels zien die ook in West- en vooral Zuid-Europa te vinden zijn. Maar Marokko heeft ook zijn eigen specialiteiten. Al met al zijn er wel vijftig soorten en ondersoorten in Marokko te vinden, die niet in Europa voorkomen. Bijvoorbeeld de talrijk aanwezige Huisgors die in de bebouwde omgeving "gezellig" tussen de mensen leeft.
Marokko is rijk aan soorten van droge gebieden, steppen en woestijnen. Er komen bijvoorbeeld wel 8 soorten tapuiten voor. De Witkruintapuit hieronder op de foto, vind je alleen in Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
Ook het aantal soorten leeuweriken is er talrijk: maar liefst twaalf. De Witbandleeuwerik is eveneens een soort van Noord-Afrika en het Midden-Oosten.
Marokko kent enkele (bijna) endemische soorten en ondersoorten, zoals de Marokkaanse Kwikstaart hieronder. Een witte kwikstaart met een ander koptekening dan de ons bekende kwik.
Ook in Europa en Noord-Afrika zeldzame vogel, zoals de Lannervalk (300 paartjes), kun je er treffen.
Tenslotte een foto van een vogel die je ook niet direct in Marokko verwacht, een vogel van het hooggebergte. Hooggebergte van Marokko is het Atlasgebergte. Het heeft besneeuwde toppen in het winterhalfjaar, tot meer dan 4000 meter hoog. De sneeuw is de bron van veel water dat zorgt voor groene gebieden en oases in het laagland.
In een volgend blog zal ik wat nader ingaan op de Marokkanse vogelwereld.