Rietblog.nl

Vogels in de Algarve (1) maart 2012

Een vroege voorjaarsvakantie naar de Algarve. We bezochten Portugal van 13 tot 27 maart 2012. De winter achter laten op zoek naar warmte, mooie plaatsjes, lekker eten en groene natuur. We keken ook naar vogels. Daarover gaat dit verslag.

Toen we aankwamen was het zomerachtig. Dat bleef zo. Bijna elke dag scheen de zon en werd het rond 21 Celsius. De talrijke sinaasappelbomen zaten vol vruchten. Het was groen, alleen de vijgen en noordelijke boomsoorten hadden nog vrijwel geen blad. Bloemen bloeiden. De kamille die de velden in de eerste maanden van het jaar wit kleurt, was vrijwel uitgebloeid.

In gras en bermen stonden veel kleine blauwe irissen te bloeien.

In de lucht boven onze eerste verblijfplaats vlogen boerenzwaluwen als op een Nederlandse zomerdag. Boerenzwaluwen zijn hier het hele jaar. De volgende dagen zagen en hoorden we ook steeds meer huiszwaluwen en gierzwaluwen.

En overal de witte bloemen van de cistus.

Onze bezoektijd viel aan het begin van de voorjaarstrek. Sommige wintergasten waren al weg. We hadden de indruk dat er nog maar weinig zomergasten en doortrekkers waren. Een Engelse vogelaar die we in het trappenreservaat ontmoeten, was ook die mening toegedaan. We hebben geen nachtegalen, wielewalen, karekieten of andere kleine zangers gezien of gehoord. Slechts twee keer een koekoek. Er waren wel voorjaarstrekkers: ik zag ik een paar purperreigers en op de voorlaatste dag kwam er eindelijk een drietal bijeneters in beeld. Op een zandbank zag ik de laatste dag een paar noordse sterns of visdieven. Het aantal roodkopklauwieren nam tijdens ons verblijf snel toe.

Ooievaars komen veel voor in de Algarve.

Bezochte vogelgebieden

We bezochten vier biotopen.

1. Reserva Natural da Ria Formosa.

Voor de kust van de Oost- Algarve tot voorbij Faro ligt veelal een duinenrij en daarachter is een lagune met zout water, zoutpannen, en schorren met een zoutminnende vegetatie en er aan grenzend op wat hogere grond enige landbouw, voornamelijk boomgaarden. Een flink deel van dit gebied heeft de status van Reserva Natural. Dit wetland is van groot belang voor trekkende vogels en wintergasten. Qua biotoop maakt ook het Reserva Natural de Sopal waar we de tweede week verbleven deel uit van dit gebied.

Graszanger. Je ziet ze erg veel. Deze kleine zangers vliegen vaak op in het voorjaar.

Wij bezochten het lagunegebied bij Tavira, bij Castro Maxim, bij Manta Rota en het deel ten westen van het vliegveld van Faro, waar ook zoet water is en meer geboomte. Dit laatste gebied is het best te bereiken vanuit Almancil aan de N125 door vandaar de bordjes naar Quinta do Lago te volgen. Je passeert kilometers lang golfbanen en golfresorts. Maar uiteindelijk is er een parkeerterrein aan de lagune. Vandaar loopt een pad langs de rand van de schorren en de lagune met aan de andere kant de golfbanen. Een rondwandeling is hier mogelijk.

2. De zuidwestkaap.

Voorts bezochten wij het meest zuidwestelijke deel van Portugal tussen de plaats Sagres en de Cabo de S. Vicente. Hier is een steile rotskust met kleine strandjes, die bekend zijn van de foto's van reisbureaus. Bovenop de rotsen is slechts lage begroeiing (vanwege de wind), met wat verder van de kust aanplant van bos.

Cabo St. Vicente, Algarve

3. Het dal van de Rio Guadania.

Deze rivier vormt de grens met Spanje. Langs de rivier liggen kleine dorpjes en er is nog enige kleinschalige landbouw. Een deel van de weiden en boomgaarden wordt zo te zien niet meer geëxploiteerd.

4. Alentejo.

Ten slotte bezochten wij het gebied in de Alentejo tussen Mertola en Castro Verde, zo'n 100 kilometer van de kust. Een steppeachtig gebied, golvend land, extensief bebouwd met graan en dergelijke, of dienend als weide voor schapen, geiten of runderen, of braakliggend. Hier komt de grote trap nog voor.

Ria Formosa bij Tavira

Steltkluut, een veel voorkomende gast in de zoutpannen

Op onze eerste wandeling in Tavira zagen we de eerste ooievaars. Die nestelen hier overal op schoorstenen en andere hoge punten. In Faro nestelden ze zelfs op een lantaarnpaal op een drukke rotonde midden in de stad. Op en boven de rivier die door Tavira loopt zagen we: geelpootmeeuwen, steenlopers, grote sterns, een kleine zilverreiger, zilverplevieren, tureluurs en bonte strandlopers in winterkleed.

Bontbekplevier en bonte strandloper bij Tavira

Wat verder langs de rivier buiten de stad liggen zoutpannen. Daar wemelde het van de tureluurs, grutto's, rosse grutto's, steltkluten, gewone kluten, bonte strandlopers, kleine strandlopers. Verder zagen we een enkele flamingo, wulp, groenpootruiter, aalscholver, bontbekplevier, strandplevier, een regenwulp, een snip, oeverloper en een blauwe reiger. Deze verzameling watervogels zouden we ook op veel andere plekken in de wetlands aantreffen.

Groenpootruiter

We zagen kleine zangvogels die we ook elders veel zouden zien: kuifleeuwerik, Europese kanarie, putter, zwarte roodstaart, graszanger, kleine zwartkop, Iberische tjiftjaf, zwartkop en hop. Een paar gele kwikstaarten waren uit het zuiden gearriveerd. Later zagen we hier en elders ook enorm veel roodborsttapuiten. Boven zee vlogen Jan van Genten. Een paar dagen later zagen we langs de onverharde weg naar Santa Luzia, waar je heerlijk inktvis (octopus) kunt eten, een velduil jagen.

Een zevental kilometers landinwaarts ligt de Pego do Inferno, een waterval met veel groen er omheen. Wegens verwoestende overstromingen in het afgelopen najaar was de wandelroute afgesloten, maar desondanks beloopbaar. Hier ondermeer waarnemingen van grote gele kwikstaart, staartmees (ondersoort irbii), zwarte spreeuwen, een paar bergeenden en kraaien, die we verder heel weinig zagen.

Dit verslag wordt vervolgd: klik op

→ Vogels in de Algarve (2)

Tavira

Rolf Riethof © 2012