Ik was weer een week in de Algarve om er het in Nederland nog erg aarzelende voorjaar eerder te ontmoeten. Behalve een eldorado voor overwinteraars en zomergasten is de Algarve ook een mooi plek om op een korte vakantie veel (Zuid-Europese) vogels te zien. Zie mijn eerdere verslag > Algarve 2012 voor plekken en eerdere waarnemingen.
Klik op foto voor vergrotingHet wemelde er al van de zwaluwen: boeren- en huiszwaluwen waren talrijk, gierzwaluwen nog schaars. Ik zag enkele roodstuitzwaluwen en ook wat vale gierzwaluwen. Een ander voorjaarsteken: de roep van de koekoek was te horen.
De Hop - hierboven - is alom aanwezig en je hoort het kenmerkende hophop al af en toe klinken: de paartijd is in aantocht. De hop is hier een jaarvogel. Ze zijn meestal vrij schuw, maar deze liet zich van dichtbij bekijken.
Klik op foto voor vergrotingDe kleine zwartkop is een vogeltje dat het hele jaar in de mediterrade gebieden aanwezig is. In de Algarve zijn ze zeer talrijk. Ze houden zich vooral schuil in lage struiken en vluchten snel de struik in. In deze tijd laat het mannetje zich wel af en toe even bewonderen.
De kleine zilverreiger zie je veel in de getijdegebieden die vooral in de Oost-Algarve tarijk zijn. Kleine zilverreigers vliegen op als je ze te dicht benaderd. Soms is er éen die mensen wat dichterbij toelaat. Er is al een zweem van rood te zien in het blauwachtige deel van de snavel. In de broedtijd kleurt dit blauwgrijze deel rood.
Klik op foto voor vergrotingEen veel voorkomend zangvogeltje is de ook bij ons bekende kleurige putter. Hier zingt een mannetje naar een vrouwtje (buiten beeld).
Er komen twee zeldzame Mediterrane meeuwensoorten voor in de Algarve. Je vindt ze maar op enkele plekken: de Adouinsmeeuw en de dunbekmeeuw. De laatste staat hierboven op de foto. Typisch is het roze gekleurde verenkleed, dat net als bij bv. de roze kleur van Flamingo's te maken heeft met het soort voedsel dat gegeten wordt. Een dunbekmeeuw ziet met andere woorden niet altijd zo roze.
Aan het eind van de eerste dag in de Algarve zag ik vanuit de kijkhut aan de zoetwaterpoel bij de golfbanen van Quinto do Lago tussen het riet een zeldzaamheid: het klein waterhoen. Dit was dankzij een toevallige ontmoeting met Thijs Valkenburg, die de vogel het eerst zag. Hij is in Portugal geboren en is aldaar vogelgids en vogelonderzoeker.
Het klein waterhoen is nog maar enkele keren eerder in Portugal gesignaleerd. De vogel onderscheidt zich van het kleinst waterhoen o.a. door de rode vlek aan de snavelbasis en aan het vrijwel ontbreken van bandering op de buik. Hieronder drie bewijsplaatjes. Bijna een week later was ik weer op dezelfde plek. Ik zag het klein waterhoen net in het riet verdwijnen. Het werd er daarna druk met Britse vogelaars, maar de zeldzaamheid liet zich niet meer zien.
De waterpoel en de zoutmoerassen bij Quinto do Lago vormen een prachtig waarnemingsgebied. Purperkoeten zie je hier zeker: ze lopen over het korte gras van de golfbaan om de poel. Met enig geduld zie je in het voorjaar ook het woudaapje, zoals ik ook deze keer meemaakte. Er fourageerde ook een groepje Adouinsmeeuwen: ze joegen op insecten die boven het zoetwater vlogen.