Het gouden licht
In de zonovergoten maand juni 2023, een half uurtje voor zonsondergang: een blik op de skyline van Den Haag
Kemphaan (m)
In de resten van zijn prachtkleed
waarin hij een maand geleden, waarschijnlijk ergens in Scandinavië in een lek danste. Een lek is een plek,
waar de mannetjes dansen en met elkaar concurreren om een vrouwtje te verleiden.
Je ziet nog de restanten van de verenkrans om zijn nek en de gele knobbeltjes op de huid rond zijn ogen.
Het lijkt of hij nu in weemoed omkijkt.
Dit is een van de Haviken die ieder jaar op een eilandje in de Zevenhuizerplas een nest bezetten.
Op een warme dag zag ik hem of haar (man en vrouw zijn niet zo makkelijk op grond van hun verenkleed te onderscheiden) drinken.
Daarvoor gebruikte hij zijn ondersnavel als een soort lepel.
Om het water door te slikken moest hij vervolgens zijn snavel ver omhoog brengen (onderste foto).
De gewone oeverlibel, een vrouwtje of een vers mannetje. Eeen van de meest voorkomende libellen.
Zo gewoon, maar niettemin een spectaculair dier. De libellen bestaan dan ook al tientallen miljoenen jaren. De mens een paar miljoen jaar.
De Rosse Stekelstaart is een exoot.
Deze zwemt in de Nieuwe Driemanspolder tussen De Haagse nieuwbouwwijk Leidschenveen en Zoetermeer.
Herkomst: Amerika. Bedreigt de zeldzame Europese Witkopeend, omdat het mannetje Rosse Stekelstaart met het vrouwtje Witkopeend paart.
Maar de Witkopeend komt in Noordwest-Europa niet voor, wel in Spanje.
Langs het fietspad.
Links: de (gewone) rietorchis, midden de moeraswespenorchis, rechts: de steenrode orchis.
Ze groeien vlakbij elkaar langs het fietspad in Meijendel van De Watertoren van Dunea naar de Prinsenberg en verder.
Op een paar meter van het fietspad. Vrijwel niemand van de fietsers (en wandelaars) schijnt ze op te merken.
> naar boven
>vorig weblog >volgend weblog