Tijdens de herfsttrek naar het zuiden zien we massale vogelbewegingen over Nederland, vooral langs de kust, als de wind uit de oosthoek waait. Nederland ligt pal in de Oost-Atlantische vogeltrekroute waar jaarlijks wel 90 miljoen vogels gebruik van maken. En een deel van deze vogels strijkt in Nederland neer om een of meer dagen te fourageren, om "op te vetten", of ze vliegen dicht langs onze kust. De Waddenzee is een belangrijk gebied om te "bunkeren", maar er zijn veel meer plaatsen waar doortrekkers verblijven. De herfst is daardoor een mooie tijd om veel vogels te zien, ook vogels die alleen maar kort in Nederland zijn.
Tussen die vele doortrekkers zitten ook vogels die wat van hun gebruikelijke route zijn afgedwaald, door heersende winden of verkeerde navigatie. Of die misschien wel de voortrekkers zijn van een nieuw migratiepatroon. Het zijn vogels die eigenlijk andere trekroutes volgen, veelal (veel) meer naar het oosten, over Oost-Europa of Midden-Siberië. Het gaat vaak om kleine zangvogeltjes die hier veelal enkele dagen in struikgewas langs de kust verblijven. Er zijn steeds meer vogelaars waarvan een deel over steeds betere kennis beschikt, waardoor deze vogeltjes steeds meer worden opgemerkt.
De Waddeneilanden, maar ook de randen van de Maasvlakte zijn voorbeelden van gebieden waar dergelijke "dwaalgasten" steeds vaker worden gevonden. Zo ook deze herfst. Op de Maasvlakte werden onlangs vlak bij elkaar een Swinhoes Boszanger ( de vierde in NL) en een Aziatische Roodborsttapuit gezien. En wat verderop een Bladkoning, die wat vaker hier verzeild raakt. Ik zag deze vogels alle drie, de eerste twee te midden van tientallen vogelaars, hetgeen het vinden van de vogeltjes wel makkelijker maakte. De Aziatische Roodborsttapuit, trok zich niets aan van al die vogelaars en liet zich goed zien. Vandaar ook een mooie foto hieronder. De andere twee vogeltjes zijn erg bewegelijk. De Swinhoesboszanger blijft daarbij ook langdurig in het struweel verborgen.
Al enkele weken verblijft er een zeekoet in rond de haven van Scheveningen. De laatste dagen zijn het er twee of drie. Meestal verblijven zeekoeten buiten het broedseizoen op open zee. Op zijn best Kan je ze dan vanaf de kust in de verte in strakke vlucht razendsnel zien passeren, vaak in een groepje. Op enige afstand zijn ze dan lastig te onderscheiden van de alk. Maar een paar keer per jaar krijgt de haven van Scheveningen bezoek van deze fraaie zeevogel. En dan is het, voor mij dichtbij huis, mogelijk van dichtbij een foto te maken.
Eind september een paar dagen met de camper naar het Lauwersmeer. Nog even genieten, randje zomer, begin herfst. Twee-en-een halve dag vogelskijken. Enkele "najaarsvogels" in beeld.
Goudplevieren zijn massaal aangekomen uit het noorden om in de polders en op de akkers van laag Nederland de winter door te brengen. Op Ezumakeeg-Noord en -Zuid verbleven enkele groepen van zo'n duizend vogels
Tapuiten trekken in het najaar door. Ze kunnen dan overal in het land opduiken op open stukken land.