Groene Hartpad zuid. Etappe 1. Woerdense Verlaat

Woerdense Verlaat - Woerden

Etappe 1 - 15 september 2011

Nadat een schooljongetje in een buitenwijk van Woerden is uitgestapt, ben ik de enige passagier in de bus naar Woerdense Verlaat, het beginpunt van mijn wandeling. En anderhalf jaar geleden het eindpunt van de vierde etappe van de wandeling "Groene Hart en verder": zie etappe Alphen - Slikkendam
Toen ik deze wandeling enkele weken geleden voltooid had in Bad Bentheim, vatte ik het plan op om de wandeling over het Groene Hartpad rond te maken, dat wil zeggen om vanaf Woerdense Verlaat langs de zuidelijke kant van het Groene Hart door de Waarden terug naar Delft te lopen. Ik ken dit gebied redelijk goed, onder andere van eerdere wandelingen als het Floris V-pad, het Oeverloperpad en van veel dagwandelingen over tiendwegen. Vandaag wacht mij een niet eerder betreden route die grotendeels over een grasdijk langs het watertje de Grecht van Woerdense Verlaat naar Woerden voert. De Grecht is in de veertiende eeuw gegraven als scheepvaartverbinding tussen het Stichtse Woerden aan de Oude Rijn en het noordelijker gelegen grafelijke Noord-Holland.

Woerdense Verlaat

Net zoals anderhalf jaar gelden staan er in Woerdense Verlaat veel huizen en bedrijfsgebouwen te koop en te huur. Woerdense Verlaat dankt zijn ontstaan aan een driesprong van waterwegen, een sluis (verlaat) en een brug. Vandaar denk ik het beeldje van een stuurman met een (kapot) stuurwiel.

IMG_1331 (38K)

De Kromme Mijdrecht loopt van hier naar de Amstel bij Uithoorn, de Grecht naar Woerden aan de Oude Rijn. De andere tak van de Kromme Mijdracht loopt naar het Plassengbied van Nieuwkoop. De ligging aan de waterwegen bracht kleine handel en nijverheid en ooit zelfs een fort. Nu is er een woonwijkje en een bedrijventerrein met bouwbedrijf, agrobedrijf, kwekerij en recreatiegerichte bedrijvigheid. Een echte dorpskern is er niet of het moet het rijtje huizen bij de sluis zijn. Er is geen middenstand, noch een goede busverbinding. Alleen een PC basischool en dito kerkje.

Werkzaamheden

Op de Kollenbrug (boven) over de Kromme Mijdrecht zie ik aangegeven dat dat het fietspad langs de Grecht en de Houtkade naar Kamerik is afgesloten voor verkeer wegens werkzaamheden. "Als voetganger kom ik er wel langs", denk ik. Langs de sluis loop ik de smalle weg langs de Grecht een kilometer op. Waar deze weg in een fietspaadje overgaat, staat een bord dat meldt dat deze weg niet alleen voor fietsers, maar ook voor voetgangers is afgesloten. Fijn dat ik dit nu pas kan lezen. Wat teleurgesteld loop ik terug naar de Kollenbrug. Ik besluit om dan maar om te lopen. Ik volg twee kilometer de Lange Meentweg oostwaarts. Dat is de route die ik ook liep toen ik van hier naar Breukelen wandelde, zie etappe Slikkendam - Breukelen
Ik zie dezelfde boerderijen, stallen, het geïsoleerde rijtje woonhuizen langs de weg en de dijk met de vreemde helling. Is het soms een met aarde en gras afgedekte stortplaats? Ik sla vervolgens rechtsaf de Van Teylingerweg in, richting Kamerik. Hiervoor wil je wel omlopen. Het is een prachtige smalle landelijke weg, met aan weerskanten nog veel functionerende boerderijen met daartussen brede sloten die naar de horizon lopen. Ver in het weiland ligt aan weerszijden een tweede rij boerderijen, die elk met een eigen oprit met de Van Teylingerweg verbonden zijn. Zo'n verkavelingspatroon heb ik niet eerder gezien. Over bijna zeven kilometer naar het zuiden strekt dit patroon zich uit. Vlak voor de afslag naar de Houtkade die me weer naar de Grecht zal brengen, zie ik dat de belemmerende werkzaamheden de nieuwbouw van een het poldergemaal Oud - Kamerik behelzen. De stremming is dus locaal. Nu weet ik zeker dat ik zonder problemen vanaf het einde van de Houtkade verder langs de Grecht naar Woerden kan doorlopen.

Het hart van het Groene Hart

Hier, tussen Woerden, Breukelen, Nieuwkoop en Bodegraven ligt een groot open weidegebied. Hier ervaar je nog de ruimte van het Groene Hart. Hier kijk je kilometers ver in het rond, het zicht slechts belemmerd door bomen en bosschages die verspreid in de polders en veenweiden staan. Hier zie je slechts sloten, boerderijen en koeien. De dorpjes zijn klein en niet storend uitgebreid, de wegen volgen veelal nog het oude verkavelingspatroon. De horizon is hier zo ver dat de grotere gebouwen in kernen als Woerden nauwelijks te zien zijn. Het landschap wordt belicht door een laagstaande zon, die het vochtige gras doet schitteren. In het hart van deze ruimte loopt de Grecht. Boerenzwaluwen vliegen rusteloos boven het water en de elzenbosjes, die hier en daar de stroom begeleiden. Er zijn buitendijkse schrale weilandjes, misschien wel blauwgraslanden. Dat is in deze tijd van het jaar van een afstand niet goed te zien. Een enkel pleziervaartuigje vaart door het water. De wandelaar op de djk en de schipper groeten elkaar, verheugd over deze mooie dag. De grasdijk volgt zo'n 6 kilometer het water. Bewoonde huizen zijn ver weg.

Woerden

Vlak voor Woerden kom ik een bolderwagen en enkele bewoners van een zorgbeorderij tegen. Ik loop langs de noordelijke buitenrand van Woerden over een landweggetje waar veel boerderijen zijn omgebouwd tot buitens voor de rijken. Ook nieuwe villa's dringen op. Door het Brediuspark kom je langs een groene route in het centrum van Woerden. Het groene gebied is een overblijfsel van de tuinen van het herenhuis Rijnoord. Ik loop langs een grote hoogstamboomgaard, een natuureducatiecentrum, een ruïne van een afgebrande boerderij, tussen hekken opgesloten. Langs de randen van het park dringen de appartementencomplexen en instellingen op. Plotseling is er het in de wandelgids als monumentaal omschreven station, omringd door verkeersoplossingen en fietsenbergingen.

Op de foto van het station stapt een man op de fiets. Vlak daarvoor liep hij langs me, tegen het eenrichtingverkeer in. Hij zei tegen niemand in het bijzonder: " zo hinder ik het verkeer toch niet, er is ruimte genoeg".

→ naar boven

→ naar volgende etappe

Rietblog.nl

wandelen, reizen, vogels