Groene Hart Pad zuid
Mislukte ruimtelijke ordening?
Boerderij Wulverhorst bij Woerden, verscholen in het groen
De Haardijk, landgoed Linschoten
Swiebertje boerderijen, landgoed Linschoten
Voet/fietsbruggetje over de Korte Linschoten
Paadje langs de Korte Linschoten
Appelboom
Het dorp Linschoten met rechts het voormalig gerechtsgebouw
Ook in Linschoten wordt uitgebreid
Stukje muur van het oude slot van Montfoort
Woerden - IJsselstein
Etappe 2 - 26 september 2011
Woerden uit.
In Woerden loop ik vanaf het station eerst door een brede laan met vrij kleine vooroorlogse villa's. Opmerkelijk is dat de voorerven van vrijwel elk huis geheel bedekt zijn met saai grind. Dat spaart natuurlijk tuinonderhoud. Helaas is grind ook niet geheel onderhoudsvrij. Ik zie een oude vrouw moeizaam bukkend armetierige grasplantjes uit het grind verwijderen. De laan wordt overbrugd door twee lage viaducten die het uitzicht benemen. Erachter blijkt een uitgebreid bedrijventerrein te liggen. Ik zie hier veel beddenhandels. Elders strekken zich de forenzenwijken uit.Mislukte ruimtelijke ordening?
Woerden ligt centraal in het land en pal aan de A12. Dus is het geschikt als distributiecentrum en als woonplaats voor forenzen. Om deze redenen is Woerden de laatste decennia als een olievlek in het Groene Hart gegroeid. Hetzelfde fenomeen zie ik straks in IJsselstein op nog grotere schaal. Hier is een grote woonkern gerealiseerd die steeds vedrer het Groene Hart ingroeit. In Montfoort en Linschoten is dit op kleine schaal te zien. Deze ontwikkeling staat haaks op het behoud van het Groene Hart als open, groen en niet-verstedelijkt gebied. Hier valt te constateren dat de rijksoverheid als hoeder van de ruimtelijke ordening in het Groene Hart de expansiedrift van gemeenten niet voldoende heeft weten te beteugelen. Maar de economische ontwikkeling dan, zult u misschien zeggen. Het antwoord is, dat die dan elders had moeten worden geconcentreerd, buiten het Groene Hart. Ieder die tegenwoordig langs de snelwegen rijdt, ziet dat het daarlangs langzaam maar zeker dicht groeit met bedrijventerreinen. Vroeger concentreerde de bedrijvigheid zich in steden en langs de Oude Rijn en Hollandse IJssel. Nu dringt de verstedelijking aan veel randen van het Groene Hart op en helaas ook steeds meer in het Groene Hart zelf. Er zijn nog grote open gebieden in het Groene Hart, maar ze krijgen ademnood. De open ruimte doorkruisen we tijdens de volgende twee etappes. Maar daarmee is ook wel wat loos, zoals we later nog zullen zien.Korte Linschoten
Na het bedrijventerrein ga ik rechtsaf. Hier nog een paar riante landhuizen en als zodanig verbouwde boerderijen. Even later kruis ik de Korte Linschoten. Deze rivier verbond Woerden met Oudewater voor het vervoer van handelswaar als kaas en graan. In de richting van Woerden zie ik veel lage bruggen, die ervoor zorgen dat alleen nog kleine pleziervaartuigjes en sloepen deze route kunnen volgen.Landgoed Linschoten
Langs de Korte Linschoten ligt een mooie oude boerderij met de naam Wulverhorst. Het oudste deel - links op de foto -stamt uit 1870, het witte gebouw is van 1837. Pal voor het viaduct over de A12 ligt nog een boerderij. Voorbij het viaduct ga ik de Haardijk op. Een prachtig weggetje dat ik twee kilometer volg. Het voert dwars door het landgoed Linschoten. Dit landgoed is een verademing voor de wandelaar. Snel verdwijnt het verkeersgeraas van de A12 als ik doorloop. Er is weinig verkeer. De weiden worden omzoomd door bossen van populieren, wilgen, af en toe ook eiken. Uit de boerderijen langs de dijk zou Swiebertje kunnen stappen. Het is appeltijd. Verderop kom ik bij de Lange Linschoten waarover een hoog bruggetje is gebouwd. Ik blijf aan deze kant en loop langs het water, eerst over een fietspaadje en na het passeren van het toegangshek van het Huis te Linschoten over een asfaltwegje. Het Huis te Linschoten is tussen het zware geboomte slechts gedeeltelijk te zien.Linschoten
Het dorp Linschoten heeft een kleine oude kern met kerk, voormalig gerechtsgebouw, nog wat oude gevels en smalle grachtjes. De buitenwijken van het dorp strekken zich steeds verder uit en er wordt nog meer uitbreiding voorbereid (foto). Verder, over een grasdijk met links aan de horizon de A12 en net zichtbare "zichtlocaties" langs deze weg bij Woerden. Rechts een polder waar melkveehouders nog een late hooioogst binnenhalen. Tussen het gras staat de maïis. Ik realiseer me dat ik vandaag geen boerenzwaluwen meer heb gezien. Er zijn hier trouwens weinig vogels, behalve de soorten die op het menselijke landbouwbedrijf parasiteren.Montfoort
Over een asfaltweg naar Montfoort. Daar over een grachtje en door een stadspoort naar binnen. Het kasteel Montfoort bevat een horeca gelegenheid waar ik een tosti XL nuttig. Het uitzicht wordt bepaald door een groot stadskantoor dat de binnenplaats van het voormalige kasteel aan de zuidzijde ontsiert. Er is nog een restant van een middeleeuws slot.
Tosti XL op terras van slot Montfoort