Deltapad etappe 7. Veersedam - Westkapelle. Rietblog, wandelen

Veersedam - Westkapelle

etappe 7 - woensdag 1 april 2009

Walcheren

IMG_1819a (13K) Strandhuisjes Veersedam

Om half tien ben ik al bij de Veersedam. Het is nog nevelig en fris. Na de dam loop ik door het vakantiedorp Breezand, een nederzetting met wat authentiekere huizen dan andere vakantiedorpen. Het is eigenlijk een buitenwijk van het dorpje Vrouwenpolder. Van hier kom ik weer in de duinen. Ik zie enn hoor een tjiftjaf - en er zullen er meer volgen.

IMG_1820 (8K)
Breed strand

Strand

Het pad voert langs de Zandput (een strandtent) naar het strand. Van hier kan ik de Oosterscheldedam door de nevel niet zien. Wel meeuwen die spierwit zijn in het licht van de nog laagstaande zon. Het is gelukkig stil op het brede strand. Er loopt één man en achter mij is een voertuig bezig met grondwerken bij een strandtent. Het geluid ervan zal ik ook twee kilometer verderop nog af en toe horen.

Ik hoor een vreemd ritmisch geluid achter me, kijk om, maar zie niets. Later blijkt het een paard in draf te zijn dat ver weg vlak langs de duinrand loopt, terwijl ik op 300 meter afstand langs het water loop. De golfjes breken met een opgewekt ritme op het zand. Aan het water zitten voornamelijk stormmeeuwen en scholeksters. Na twee kilometer bij een forse paal met een zwartgeblakerde kop komt er weer een strandpaviljoen dat niet meer Neptunis heet zoals in het LAW-gidsje staat, maar Sunrise.

Beschermde natuurgebieden

IMG_1827 (19K)
Door de zeereep

Achterlangs Sunrise ga ik door een lage 50 meter brede zeereep van nieuwe duinen en daarna een hoge trap op over een hogere rij duinen. Het lijkt op een door mensen opgeworpen stuifdijk. Hierachter is een waterwingebied met een bezinkingskanaal waarover een bruggetje voert. Het waterwingebeid gaat later over in het beschermde natuurgebied Oranjezon.

IMG_1828 (18K) Gaspeldoorn

Dit is een vogelrijk gebied. Ik zie groenlingen en alweer een groene specht, een boompieper en roodborsttapuiten in en een zingende zwartkop. 'Hier bloeit de gele gaspeldoorn. Die zag ik niet eerder in de Hollandse duinen. De stenen in de schaduw zijn nog steeds nat van de dauw. Duiven koeren en fazanten brengen hun schorre kreten ten gehore, een deur slaat ergens dicht.

Het fietspad dat ik kruis is een toerroute voor bejaarde Duitse fietsers. De beschermde natuurgebieden en landgoederen op de noordkant van Walcheren hebben gezorgd voor een landschap dat vrij is gebleven van recreatieve bebouwing. Deze landschappelijke functie van de bescherming is misschien wel even belangrijk als het behoud van zeldzame planten. Als het aan projectontwikkelaars had gelegen was er hier geen vierkante meter ongeëxploiteerd gebleven.

IMG_1841 (16K) Terugblik op Domburg

Oostkapelle en Domburg

Oostkapelle passeer ik aan de buitenkant waarna een gedeelte met bos en buitenplaatsen volgt. Dit loopt tot bij Domburg door. Aan Domburg is nog iets te zien van de oude deftige badplaats die het ooit was. Nu heeft onze premier hier in een hotel een appartement dat helaas minder opbrengt dan het voorgespiegelde rendement. Vanaf hier worden de duinen veel smaller en zijn de strandhoofden verschenen.

IMG_1842 (13K)
Links nieuwe natuur

Nieuwe natuur

Eerst is er aan mijn linkerhand een golfbaan. Dan volgt er een recent door menshand aangelegd duinlandschapje afgewisseld met ondiepe watervlaktes waarin talloze watervogels verblijven. Een mooi nieuw vogelgebied in de trektijd en bij hoogwater. Rechts gaat de duinenrij over in een met bitumen bedekt zeewering met autoweg en fietspad erop. Ik verlaat de smalle duinstrook en loop door de nieuwe natuur over oude landweggetjes. Een bejaard Zeeuws stel heeft zich in de luwte van wat struikgewas op een zwart stuk plastic genesteld om te genieten van de voorjaarszon. Een bekende komt voorbij en knoopt een gesprek aan.

IMG_1846 (17K)
Ouder echtpaar in de zon

Westkapelle

IMG_1854 (23K)
Geen horlogerie maar een horecabedrijf

De entree in Westkapelle met de oude vuurtoren is indrukwekkend. Het dorpje zelf heeft wat armoedigs, zoals het oude Scheveningen of Katwijk. De zee betekende vroeger voor velen geen rijkdom. Bovendien, lees ik later, is het hele plaatsje bij de bombardementen van 1944 verwoest. Het dorp is tijdens de eerste naoorlogse jaren herbouwd en in die tijd was er nog geen welstand. Ik bekijk de zeewering op de meest westelijke punt van Walcheren. Een geallieerde tank herinnert aan de zware gevechten hier aan het einde van de Tweede Wereldoorlog plaats vonden. Daarna pak ik de bus naar Middelburg.