Rond Sinterklaas in Drenthe. Meestal geen sneeuw in deze tijd, maar nu wel. Het prachtige natuurgebied tussen Meppen en Gees. Ondergaande zon, kleine zwanen vliegen op van een dichtgevroren plas.
Prachtig weer in november in het zuiden van Portugal. Het gras was groen in de zomers zo dorre Alentejo. Tientallen rode wouwen en ooievaars, vooral bij vuilstortplaatsen. Langs de weg een grijze wouw op een paal. Evora, foto hieronder, is een prachtig stadje met een oud centrum. Vanaf het dak van de kathedraal kijk je over de lage heuvels. De lucht is stralend blauw.
Lagos aan de kust van de Agarve heeft een oorspronkelijke binnenstad, met smalle, steile straatjes. Als de zon ondergaat, bespreken mensen nog even de dag.
Tijdens een weekend in Zeeland (bij Zierikzee) goed rondgekeken bij de Prunjepolder en omgeving. Dit was van oudsher een mooi vogelgebied. Inmiddels is er zeer veel slecht boerenland omgezet in natte velden en wateren. Tegen het vallen van de avond vlogen onophoudelijk flinke groepen wulpen over ons hoofd. Een machtig gezicht. De voorste wulpen stuurden vaak tijdig bij om dat mannetje op die dijk te vermijden. Ze kwamen met duizenden van de kwelders en platen in de Oosterschelde waar het eten te vinden is. Met opkomende vloed zochten ze hun toevlucht tussen de andere watervogels net aan de andere kant van de Oosterscheldedijk.
Op de jacht naar bijzonderheden, zou men soms vergeten goed naar gewone vogels te kijken. Maar aan gewone vogels is ook veel te zien. Aan hun gedrag en aan hun uiterlijk. Hieronder twee zeer gewone vogels in Nederland: een tafeleend en een aalscholver. De tekening van de veren op het lijf van deze tafeleend is subtiel.
De eend slaapt met een oog af en toe open. Diepe rust op kalm water. Maar er is ook waakzaamheid, want als de eend even wakker wordt, kijkt hij eerst met het ene oog, dan met het andere oog naar boven, naar dreigingen in de lucht.
De aalscholver is, nadat hij bijna uitgestorven was in Nederland, in de vijftiger jaren aan een reusachtige opmars begonnen. Je ziet ze werkelijk overal waar maar een beetje water is. Op deze foto is goed te zien dat de staart als een machtige platte vin op het water ligt en goed bruikbaar is om in het verticale vlak onder water koers te houden.
Het was wel leuk om na vrij lange tijd weer eens een wat bijzonder vogeltje te kunnen fotograferen. De Grauwe Franjepoot behoort tot de steltlopers. Ze trekken in zeer klein aantal door, voornamelijk in septmeber en oktober. Je kunt ze dan aantreffen op ondiep zoetwater. Het is een hyperactief vogeltje, dat voortdurend rond zwemt en pikt naar insectjes. Uit de verte oogt het als een mini-meeuwtje. Dit exemplaar zag ik op een ondergezet bollenveld langs de Zuider Leidschevaart in de Zilkerpolder. Ze zijn niet schuw en tot op korte afstand te benaderen. Eerder zag ik ze onder andere in het Lauwersmeer.
Brede wespenorchis gehele plant & detail met de bloem
Rietzangerouder met snavel vol insecten
Nest rietzangers in pol zeggen
e heemtuin bij de Tenellaplas op Voorne maakt het gemakkelijker een aantal van de Nederlandse soorten bijeen te zien in een natuurlijke omgeving. Ook begin juli bloeiden er nog zo'n zes soorten. Hieronder een foto van de moeraswespenorchis, een soort die gelukkig in Nederland nog veel voorkomt. Het is een uiterst sierlijke orchidee, die gemakkelijk te herkennen is. De wonderlijk gevormde lip van de bloem nodigt wespen uit tot paring. De pollen worden zo naar andere planten overgebracht voor de bevruchting. In Frankrijk en Spanje hebben we deze soort niet gezien.
Moeraswespenorchis, Tenelleplas, Oostvoorne
Meer berichten in het