Langs de Brouwersdam was het meteen raak. Een groepje mannen met zware telelenzen en statieven zat pal langs het water van het haventje. Enkele meters voor hen zwom een zeekoet rustig rond, dook af en toe onder en keek naar de belangstellenden. Ik kon het niet laten deze wat verdwaalde vogel ook te fotograferen. Na een zwarte zeekoet (zie weblog 15 oktober 2013) nu ook een gewone zeekoet van dichtbij vastgelegd.
Verder zag ik langs de dam een zwarte zee-eend, enkele ijseenden en kuifduikers. Ook enorm veel middelste zaagbekken en brilduikers verspreid voor de dam. Een Belg kwam zich beklagen dat er geen duikers waren. Ik wist echter dat ze zich vaak ophouden pal tussen spui en kust van Schouwen. Inderdaad zag ik daar zeker 10 roodkeelduikers zwemmen. Wel vrij ver weg, zodat een ongeoefende waarnemer ze makkelijk voor futen kon aanzien.
Verder was er tussen 500 en 1000 meter voor de dam een enorme samenscholing van eidereenden en zwarte zee-eenden. Ze hielden zich op in een stroomschifting waar waarschijnlijk veel voedsel te vinden was. Op de terugweg zocht naar toendrarietganzen, die ik niet vond. Veel dichter bij huis, onder Schipluiden vond ik wel twee families kleine rietgans tussen de kolganzen en brantganzen.
Nieuwe inrichting boulevard: opvallende loopbrug (niet handig)
Branding breekt tegen zuidoostenwind in
Dierenambulance en eerste hulp voor zeehonden wisselen vangst uit
De dag na Sinterklaas - we vierden het feestje nog kort met kinderen en kleinkinderen - is Renée, mijn lieve en dierbare vrouw, overleden. Ze was zeventig jaar. Dit weblog is niet opgezet om over persoonlijke en familiezaken te berichten. Maar deze ingrijpende en verdietige gebeurtenis wil ik wel melden.
Renée had al een aantal jaren blaaskanker die niet te genezen was. Ze is na deze tijding dapper en veelal opgewekt en vol humor door gegaan met leven, ondanks de vele zware behandelingen en de wetenschap dat dit niet zou overgaan.
We hebben in deze tijd - samen - uit het leven gehaald wat er te halen viel, veel reizen gemaakt en intensief met onze dierbaren geleefd. Het laatste half jaar ging Renée lichamelijk steeds meer achteruit. Renée wilde eind oktober nog heel graag een keer kort naar Portugal gaan. Begin november waren we daar. Enkele beelden van die reis heb ik eerder op het weblog gezet.
Toen we half november terugkwamen ging alles heel snel. We werden er eigenlijk nog door overvallen. Zoals Renée lang van te voren al had besloten en geregeld, is ze er uiteindelijk vrijwillig uitgestapt. Geestelijk nog juist helder genoeg om afscheid te nemen van haar naasten. Gelukkig, want zo wilde ze gaan. Op 13 december, onze 47-jarige trouwdag, is ze gecremeerd.
Hieronder een van de laatste foto's van Renée, in Portugal gemaakt.
> naar boven ------------- vorige weblog > weblog juli -december 2013