Weblog - archief februari - juni 2010
Arles, deur. 3 juni 2010
Arles is de stad van van Gogh en Romeinse arena's. Dat trekt veel toeristen. De stad maakt niet overal een erg welvarende indruk. Zoals vaker in Frankrijk, is er weinig geld voor het onderhoud van het houtwerk. Men wacht het liefst tot de verf vanzelf verdwenen is alvorens aan een nieuwe verfbeurt te beginnen. De effecten van deze handelswijze zijn vaak spannend, zoals bij de grote deur op de foto vlak bij de Fondation Van Gogh.
Bijeneter, Spanje. 25 mei 2010
In Spanje, preciezer, in Catalonië, fietste ik langs een ontgrinding. In een berg zand hadden tientallen bijeneters hun nest: een gat in de zandwand. De mooi gekleurde vogels vlogen er vrolijk rond op jacht naar insecten. De volgende dag kwam ik terug met de auto om foto's te maken. Natuurlijk waren ze toen veel schuwer. De vogel op de foto was de moedigste en streek als eerste neer op een kale tak dichtbij.
Nachtegaal, Spanje. 24 mei 2010
De zang van de nachtegaal is onmiskenbaar en luid. In mei en juni zijn de nachtegalen in Frankrijk en Spanje erg luidruchtig, ook overdag. Bij ons vind je nachtegalen vooral in dichte struiken in de duinen. Ze laten zich nauwelijks zien. Maar in het zuiden is dat anders. Tegen het eind van de dag komen ze meer te voorschijn. Dan zie je een weinig opvallend getekende vogel met een roodbruine kleur op de bovendelen.
Orchidee, Frankrijk 9 april 2010
In mei en juni barst het op het platteland van Frankrijk van de orchideeën. Het meest zie je in bermen en weilanden de pyramideorchidee. De orchidee (?) op deze foto stond in een kalkrijk weiland in de Aveyron. Al hadden we een Frans plantenboekje bij ons (Petit Larouusse), deze prachtige bloem konden we er niet in vinden.
Kauw, in eigen tuin. April 2010
Een foto uit eigen tuin. De kauw is een intelligente vogel. Je ziet ze vrijwel altijd in paartjes op zoek naar eten. De zwarte kleur is moeilijk goed op een (digitale) foto weer te gegen. Als je goed kijkt is het zwart van de vogel iriserend. Afhankelijk van de lichtval spelen treden er allerleikleureffecten op. Maak je de foto te donker, dan krijgt het zwart een blauwpaarse zweem. Maak je de foto te licht, dan doet het zwarte deel lichtgrijs aan. Deze foto is aan de lichte kant. Is het fototoestel gevoelig voor kleuren die wij met het blote oog niet kunnen zien? Of zijn de beeldschermen niet geschikt voor deze kleuren? Of is het beide?
Mestkever op de Veluwe. 8 april 2010
Ze zien er vervaarlijk uit. Gelukkig zijn de mestkevers maar klein. Begin april zie je ze weer actief worden. Ze lopen en lopen en gaan nergens voor uit de weg, als ze mest geroken hebben.
Stanage Edge, Peak District. Maandag 29 maart 2010
Even ergens anders wandelen dan in het vlakke Nederland. In het Peak District in Midden Engeland vind je mooie heuvels, heides en rotsen. Hele generaties Britse bergbeklimmers hebben hier hun eerste rotstrainingen gedaan. Op de foto Stanage Edge, een steile rotsrichel, op een regenachtige dag, waar ook de beflijster broedt tussen de rotsen (niet gezien). Een dag eerder scheen de zon en beklommen we Mam Tor (moederberg).
Bwa Buffelmasker. Dinsdag 23 maart 2010
In het Tropenmuseum zag ik dit masker bij de nieuwste aanwinsten. Op de een of andere manier zijn Afrikaanse maskers altijd zeer expressief. Dit masker is afkomstig van de Bwa een volk dat in Mali en Burkino Faso leeft. Dergelijke maskers komen in heel West-Afrika voor. Ze stellen geesten voor en worden gebruikt bij verschillende riten.
Kandinsky en Der Blaue Reiter. 6 maart 2010
Zelfportret van Alexej von Javlensky
In het Gemeente Museum van Den Haag is een tentoonstelling over Kandinsky en zijn mede expressionisten die zich rond 1912 kort verenigden in Der Blaue Reiter. Veel schilderijen uit München. Dit zie je niet snel in Nederland terug. Kandinsky is duidelijk de sterkste schilder. Zie bijvoorbeeld het schilderij dat hij maakt naar aanleiding van een bezoek aan een concert van Schoenberg. Alexej von Javlensky was een Russische lid van de groep. Hier zijn opmerkelijke zelfportret.
Pimpelmees. 3 maart 2010
Pimpelmezen hebben een blauw "petje". Ook onze Europese vogeltjes hebben vaak hele mooie kleuren. Daarvoor hoef je niet naar de tropen te gaan. Ze komen heeel vaak voor in fourageerproepjes van mezen, vooral koolmezen. Ze moeten echter altijd wachten tot de koolmees klaar is als er een lekkerhapje te vinden is. Ook deze mees moet even wachten.
Heggenmus. Eind februari 2010
Heggenmussen zijn kleine onopvallende vogeltjes. Veel mensen zien ze aan voor mussen, maar het is een heel ander vogeltje, met een dun priemsnaveltje. Ze scharrelen meestal over de grond. Behalve in de lente, dan gaat de man even hoog in een struik zitten en zingt dan een prachtig schel liedje, dat wat lijkt op het gezang van de winterkonig. In onze tuin komt er altijd één heggenmus fourageren. Maar nu, met de lente voor de deur zijn het er plotseling twee.
De grutto's zijn terug!
Op de vogelplas zaten de afgelopen week weer de eerste grutto's. Na de lange winterperiode zijn ze weer teruggekeerd in Nederland. Voordat ze gaan nestelen in de weilanden, verzamelen ze zich eerst enige tijd op natte plaatsen. Ik denk om weer op krachten te komen en paren te vormen.
Grote zee-eenden. Dinsdag 230210
Al weken verblijven er vier grote zee-eenden op de Meeslouwerplas (Vlietland) bij Leidschendam. Ze werden vanochtend opgeschrikt door een klein rood bootje dat op de plas rond voer. Het leek wel alsof het bootje het op deze eenden gemunt had. Doordat ze opvlogen waren de witte velden achterop hun vleugels (spiegels) goed te zien. Aan het kleed te zien zijn het vrouwtjes of juvenielen. Eén eend leek wat donkerder. Deze eenden komen in onze regio normaal voor op zee. In de winter is er af en toe een in het binnenland te zien.
Witkopeend
De witkopeend die op 10 februari 2010 bij Nootdorp werd ondekt, is enige dagen geleden verhuisd naar de Vogelplas Starrevaart bij Leidschendam. Hier verblijft zij (het is een vrouwtje)- links op de foto - in gezelschap van een rosse stekelstaart man - rechts op de foto. De rosse stekelstaart is een Amerikaanse soort (exoot) die paart met de Europese witkopeend. Daardoor en door de bedreiging van het leefgebied in Zuid-Spanje en Zuidoost-Europa is de witkopeend een zeer bedreigde soort. Er zijn waarschijnlijk nog maar 600 broedparen over. Of het hier om een echte wilde eend gaat of om een escape is niet zeker. Ringen zijn niet gezien. De witkopeend heeft een veel dikkere snavel dan de rosse stekelstaart. Op de foto is dat moeilijk te zien. Kenmerkend voor het vrouwtje is de witte streep onder het oog. De foto is op grote afstand genomen en daardoor van slechte kwaliteit.
Grauwe Ganzen. Maandag 220210
Door de winter en sneeuw van de afgelopen weken zijn de ganzen gedwongen steeds weer te zoeken naar nieuwe plaatsen waar voedsel te vinden is. De lucht is daarom vol met groepen ganzen. Op deze foto, die ik een paar weken geleden nam, is te zien hoe mooi grauwe ganzen in vlucht zijn.
Laatste schaatsdag. Woensdag 170210
Woensdag 17 februari was een mooie schaatsdag. Waarschijnlijk de laatste van deze winter. Geschaatst van Warder naar Edam en weer op de Gouwzee. Eerder deze week op de schaats van Warder naar Hoorn over het gedeeltelijk bevroren Markermeer.
Gouwzee: 2e schaatsperiode. Woensdag 100210
Woensdag en donderdag geschaatst op de Gouwzee. Naar Marken, Monnikendam en rond. Er lag prachtig ijs. Het oude ijs lag er nog voor een groot deel, dus toen het weer ging vriezen lag hier binnen de kortste keren dik ijs. Er stond een stevige noordooster, voor de ijszeilers om te likkebaarden. Er waren nog vrij weinig schaatsers.
Scheveningen: meeuwen. Dinsdag 090210
In het kader van de versterking van de kust wordt het strand van Scheveningen opgehoogd en verbreed. De activiteiten zorgen voor veel voedsel in het water. Tienduizenden meeuwen en andere vogels maken er gebruik van. Deze foto is genomen vanaf het Noorder Havenhoofd.
Wilde zwanen. Donderdag 040210
Niet de titel van een boek. Naast de ieder bekende knobbelzwaan komen er in Nederland in de winter nog twee andere soorten zwanen voor: de kleine zwaan en de iets grotere wilde zwaan. Beide hebben een geelzwarte snavel. De kleine zwaan heeft meer zwart op de snavel dan de wilde zwaan. Bij de wilde zwaan loopt het geel onder het neusgat door.
Beide soorten komen uit het hoge noorden. De wilde zwaan broedt in Noord-Scandinavië en Noord-Rusland. Als het streng wintert komen er meer naar Nederland. De populatie in het Noorden groeit lanzaam en ook het aantal overwinteraars hier. Omdat er de afgelopen anderhalve maand veel sneeuw is gevallen, zie je wilde zwanen nu ook meer in Zuidwest-Nederland.
Deze zag ik vandaag met enkele andere wilde zwanen tussen de knobbelzwanen bij het Spookverlaat bij Hazerswoude. Meestal zie je hier eerder kleine zwanen. De zwaan heeft een verwonding aan zijn hals.
Mijn eerste ibis in Nederland! Woensdag 030210
Vandaag de Zwarte Ibis (Glossy Ibis) gefotografeerd, die al enkele weken bij Noordwijkerhout zit. Moeilijke foto: donkere vogel, lage zon en een slootje dat grotendeels in de schaduw ligt. Mijn eerste Nederlandse Ibis-waarneming. En een erg makkelijke waarneming. De vogel is verschrikkelijk tam, tot op 10 meter benaderbaar. Geen ringen, dus waarschijnlijk toch wild.
Het lijkt erop dat het een juveniel eerste winter is gezien de betrekkelijk lichtbruine kleur, vooral van de hals /kop, met nog weinig witte spikkels. Deze ibis is in Nederland vrij zeldzaam. Tussen 1980 en 1999 werden slechts 61 individuen geteld door de commissie die zeldzaamheden beoordeelt. In werkelijkheid zijn er in deze periode ongeveer 80 meer gezien. Volgens Zeldzame vogels van Nederland is er slechts een enkele in de winter gezien en dan was het uiterlijk in december/janauri. Ze komen van nature voor in Zuid-Europa, waar enkele overwinteren.